THENIVA RETURNZ

Αυτό δεν είναι εμποροπανήγυρι. Αυτό δεν είναι αγελαδοπάζαρο. Αυτό είναι Ροντέο, λαέ της Σέρες Μάντρες, λαέ της Γκρέτσια Μορένα...

Tuesday, October 24, 2006

ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο ΜΠΙΣΤΣΑΝ

Εργαζόμενος δεν είναι; Δεν μπορεί να πάει στη διοίκηση και να πει "συγνώμη, δεν κάνω καλά τη δουλειά μου"; Και να μην πάρει αποζημίωση; Γιατί δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο;
(όχι ότι είναι ο μόνος που φταίει για την κατάντια του Παναθηναϊκού)

Tuesday, October 10, 2006

ΑΛΗΤΕΣ, ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

Χθες το βράδυ αποφάσισα να δώσω συνέχεια σε μια δημοκρατική μέρα, η οποία είχε ξεκινήσει από το κατέβασμα και τύπωμα των προγραμμάτων των δύο υποψηφίων δημάρχων που με ενδιαφέρουν. Συνεχίζω να έχω σκοπό να τα μελετήσω και να αποφασίσω τελικά αν θα το ρίξω στον κ. Τσίπρα ή στον κ. Κρομμύδα (Οικολογική Αθήνα). Το βραδυ λοιπόν, και τα τρία μεγάλα κανάλια είχαν debates. Ο Πρετεντέρης είχε τους δημάρχους ενώ οι άλλοι φιλοξενούσαν νομάρχες, celeb πολιτικούς τύπου Ντόρας και Βενιζέλου ή απλά celebs όπως η Πέμη Ζούνη. Εκτός από αυτούς, το trend εδώ και χρόνια είναι να κουβαλάμε και διάφορους δημοσιογράφους για τις και καλά ζόρικες ερωτήσεις. Είναι πραγματικά τραγικό να συντάσσεσαι ψυχικά με τον κάθε Βενιζέλο ή Κακλαμάνη ή Χαλβατζή ή (ο πολιτικός της αρεσκείας σου) επειδή ο κάθε δημοσιογραφίσκος, πρώην τελευταίος, loser, την έχει δει τιμητής και εισαγγελέας. Μαλάκα, οι τύποι την έχουν ακούσει τόσο που μου γύριζαν τα άντερα. Έβλεπα το ύφος του απατεώνα του Μάκη που τον σιγόνταραν ο Τράγκας κι ο Κακαού, άκουγα τα "εξοργισμένα" σχόλια του Καψή, του Οικονομέα και του Καμπουράκη και τις αρλούμπες του χαζοχαρούμενου Παπαδάκη και νοστάλγησα ειλικρινά τις εποχές Γιομπαζολιά ή των debates με χρόνο απάντησης. Και είναι κρίμα το ότι οι μόνοι δημοσιογράφοι που έχουν κινδυνεύσει από τους "πολίτες" να είναι ο Νικολακόπουλος και ο Συρίγος ενώ οι Μάκηδες αυτού του κόσμου (που έχουν το θράσος να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί) να κυκλοφορούν αρτιμελείς.
Το παίζω και καλά τελευταίος των Μοϊκανών που με απασχολεί (ως ένα σημείο και ως παρατηρητή) η πολιτική, και νιώθω εντελώς βλαμμένος. Θα πω παραέξω ότι δεν πήρα ένα dvd για να χαλαρώσω χθες το βράδυ επειδή είχε debate και θα με πάρουν με τις πέτρες.

Thursday, October 05, 2006

TIME WHAT IS TIME

λένε οι Blind Guardian. Θα σας πω εγώ τι πιστεύω. Ώρα είναι αυτό το τετραψήφιο πραματάκι που γράφεται στην οθόνη του κινητού σας. Το οποίο λειτουργεί ως αποδεικτικό στοιχείο. Όταν λες πέντε και εγώ δε διαβάζω 5:00 ή 17:00, κάτι πάει στραβά. Και αναρωτιέμαι, γιατί να τα παίρνω κρανίο, όταν κάποιος που ενώ έχει πει πέντε, έρχεται στις 17:13, και νομίζει ότι δεν άργησε; Και το πιστεύει ειλικρινά, δεν είναι υποκριτής ούτε προσπαθεί να καλύψει τον κώλο του. Είμαι ο μόνος που πιστεύει ότι η προσήλωση στη λεπτομέρεια του χρόνου έχει ευεργετικές κοινωνικές προεκτάσεις; Είμαι ο σωστός ή με έφαγε το σύστημα; Ιδού η (νέα) απορία.

Wednesday, September 27, 2006

ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΩ ΚΑΤΙ


Δεν έχω φάει ποτέ στη ζωή μου sushi.

Tuesday, September 26, 2006

ΥΨΗΛΗ ΔΙΑΝΟΗΣΗ

"Διανοούμενος είναι κάποιος που έχει βρει κάτι πιο ενδιαφέρον από το ποδόσφαιρο."
Edgard Wallace (April 1, 1875–February 10, 1932)
"Έχω φτάσει εξηντα δύο χρονών. Το μόνο ενδιαφέρον που μου έχει απομείνει στη ζωή είναι το ποδόσφαιρο."
Πατέρας μου
Όποιος υποθέτει ότι υπάρχει το παραμικρό hint αποδοκιμασίας των παραπάνω, μπορεί να ζήσει μια Κυριακή μαζί μου...

Monday, September 25, 2006

ΟΙ ΜΟΝΑΧΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

είναι αυτές που μετράνε πραγματικά...
Διαφωνεί κανείς;
Να το πει τώρα...

Monday, August 28, 2006

ΙΔΙΟΦΥΪΑ

Μετά το τέλος του τραγικού ποδοσφαιρικού αγώνος ΠΑΟ-Ιωνικού, ο ξύπνιος ο γκρικ φώναξε δυνατά (για να τον ακούσει όλη η θύρα): "Μπράβο Βαρδινογιάννη, τους τα πήρες πάλι τα λεφτά, 18 έδινε το διπλό στο στοίχημα". Επιτέλους. Κάποιος να πει πέντε πράματα μπας και ξυπνήσουμε. Ότι ο Τζίγκερ ποντάρει στο στοίχημα για να αυξήσει την περιουσία του. Μόνο ένας πραγματικός Έλληνας θα έκανε αυτή τη μεγαλοφυή σύλληψη που δείχνει πως όντως είμαστε ο σπουδαιότερος λαός της υφηλίου. Δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω, να κλάσω ή να φωνάξω.

ΜΠΑΛΚΑΝ ΤΟΥΡΙΣΤ


Δεν μπορώ να πω, πολλά μου έκαναν εντύπωση κατά την τουριστική μου έφοδο στα Βαλκάνια (με κατάληξη το υπέροχο από κάθε άποψη Ντουμπρόβνικ στη Νότια Κροατία, Αδριατική, Δαλματικές Ακτές και δε συμμαζεύεται). Για πάμε:
- Το τρένο Θεσσαλονίκη-Λιουμπλιάνα έχει αρκετές κουκέτες. Των 6 ατόμων. Στο 2x2. Με μια τριμελή οικογένεια από την Μακεντόνια και ένα μεσήλικα Κροάτη, το 26ωρο ταξίδι στο Ζάγκρεμπ μετατρέπεται σε πρόκληση.
- Υπάρχει θεός. Τις μέρες εργάζεται ως πλανώδιος πωλητής νερών και αναψυκτικών στο σταθμό της Νις της Σερβίας. Η φωνή του (σε άπταιστα ελληνικά - τα μοναδικά που ακούσαμε για 7 ημέρες πέρα από τις φωνές μας) "νερά, λουκόυμάντες" ήχησε σα ύμνος στα ιδρωμένα από τον Καύσωνα ώτα μας.
- Πολλά σπίτια στη Σερβία, τη ΦΥΡΟΜ και την Κροατία έχουν μείον σοβά και μπογιάτισμα. Με άλλα λόγια είναι τούβλα στα οποία ανοίγονται κουφώματα για παράθυρα ενώ η σκεπές φτιάχνονται σιγά σιγά. Αυτό θα πει "χτίζω σπίτι". Δεν είναι αστείο βέβαια είναι λυπηρό συνάμα αξιοθαύμαστο από ένα λαό (ok, τουλάχιστον έξι λαούς) που έφαγε χοντρή τη σφαλιάρα του πολέμου.
- Οι Αμερικανοί πολίτες έχουν την τάση να μιλάνε πιο δυνατά από τους άλλους. Κάθε τουρίστας εξ Αμερικής στην παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ φρόντιζε να κάνει αισθητή την παρουσία του με την εκνευριστική προφορά του και τα συγκαταβατικά σχόλιά του για την κατάσταση σε αυτή την περίεργη μικρή χώρα. Μαλάκες.
- Φρέσκα μύδια έξι ευρώ το κιλό; Ναι ακριβώς όπως και στην Ελλάδα. Ώρα για μετανάστευση.
- Ο παγωτατζής με τίς γαμάτες γεύσεις νόμιζε πως ήμουν Ισπανός. Μόλις του είπα "no, greek" απάντησε άμεσα "aaa, Panathinaikos". Enough said.
- Η Κροατική μπύρα (προτίμηση Ozujsko Pivo) μπορεί να ξυπνάει μέσα σου το φλώρο αλλά δημιουργεί μια μοναδική αίσθηση ευφορίας μετά τη θάλασσα.
- Ο καινούριος δίσκος των Slayer είναι κορυφή - έπος μίσους. Άσχετο μεν αλλά αυτό άκουγα όταν κοιμόταν ή έκανε μπάνιο η έτσι.
- Η ερώτηση από όλους ("και γιατί θα πάτε Κροατία;") απαντάτε με το αποστομωτικό "γιατί είναι γαμάτη".
And it's back to work... a-g-a-i-n...